Συνάδελφοι,
Ξεκινώντας
από μερικές βασικές παραδοχές και διαπιστώσεις, συγκροτήσαμε πέρυσι την άνοιξη
την «Εκκίνηση Εκπαιδευτικών». Το όνομά της θέλαμε να σημάνει ένα νέο ξεκίνημα,
μία εκκίνηση για κάτι καλύτερο. Μας τίμησαν, και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, 352 συνάδελφοι και έστειλαν τέσσερις
από εμάς στη Γ.Σ. της ΔΟΕ, όπου βρεθήκαμε και με άλλους σαν εμάς και
συγκροτήσαμε μία πανελλαδική ανεξάρτητη κίνηση. Ήδη σε πολλές περιοχές της
χώρας ανεξάρτητα σχήματα έχουν κερδίσει την αποδοχή πολλών συναδέλφων και σε πολλούς
Συλλόγους οι παραδοσιακές κομματικές συνδικαλιστικές δυνάμεις έχουν ή τείνουν
να παραγκωνιστούν. Αναγνωρίζεται δηλαδή η ανάγκη για κάτι ουσιαστικότερο και
σοβαρότερο από τις κοκορομαχίες σε λεκτικό επίπεδο και τις τακτοποιήσεις
ημετέρων σε πρακτικό επίπεδο. Αναγνωρίζεται η ανάγκη για ενεργότερη συμμετοχή
στις αποφάσεις και σε αλλαγή του υπάρχοντος πλαισίου λειτουργίας των Συλλόγων
των Εκπαιδευτικών και του ΠΥΣΠΕ. Απαιτείται πλέον διαφάνεια και αξιοκρατία,
έστω και τώρα, πριν αυτές οι λέξεις
χάσουν εντελώς το νόημά τους και καταντήσουν ευφημισμοί.
Οι βασικές μας παραδοχές, οι
αρχές μας, ήταν και είναι η ελευθερία της γνώμης, η σύνθεση των απόψεων, η
αλλαγή συμπεριφορών, στάσεων και νοοτροπιών, που είχαν επικρατήσει και γαλουχήσει
τον κλάδο μας τις προηγούμενες δεκαετίες και τον έφεραν στη σημερινή κατάσταση.
Είχαμε πει, και εξακολουθούμε να το λέμε, ότι είμαστε ανεξάρτητοι κι αυτό είναι
αλήθεια. Δεν είμαστε συνδικαλιστικό παράρτημα κανενός κόμματος. Δεν αναπαράγουμε
ούτε διεκπεραιώνουμε έτοιμες θέσεις, αλλά παράγουμε, με πολύ κόπο και
προσωπικό κόστος, πολιτική και συνδικαλιστική σκέψη. Διατηρούμε ο καθένας μας
το δικαίωμα στη δική του πολιτική τοποθέτηση, όμως στο συνδικαλιστικό επίπεδο,
που μας αφορά, προσπαθούμε να συνθέτουμε απόψεις και να βγάζουμε μία κοινά
αποδεκτή θέση και πρόταση. Είχαμε πει ότι ζητούμε όχι μόνο την ψήφο σας αλλά
κυρίως τη συμμετοχή σας. Αυτή μας η θέση σήμερα, μέσα στη γνωστή σε όλους μας γενική πολιτική κατάσταση, είναι, πιστεύουμε,
καίριας σημασίας, εάν θέλουμε να έχουμε λόγο για την ύπαρξή μας ως πολιτικά
όντα και ως πραγματικοί δάσκαλοι. Συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις με λόγο
και πρόταση. Μόνο έτσι έχουμε ελπίδες να αλλάξουμε κάτι. Γνωρίζουμε ότι αυτό
σήμερα για πολλούς από εμάς είναι δύσκολο, διότι έχει επικρατήσει η
«μεσσιανική» αντίληψη που λέει ότι κάποιος άλλος θα μας «σώσει». Θεωρούμε αυτή
την αντίληψη απαξιωτική για τον καθένα μας ξεχωριστά και καταστροφική για τον κλάδο μας συνολικά.
Κανένας δεν πρόκειται να μας σώσει! Μόνοι μας πρέπει να το τολμήσουμε! Η
σωτηρία είναι μία επικερδής επιχείρηση για τον σωτήρα και όχι για τον –
κατ’ επίφαση – σωζόμενο. Έχουμε χρέος να αλλάξουμε όλοι μαζί
τις συνδικαλιστικές σχέσεις που μας εγκλωβίζουν πλέον! Έχουμε χρέος να σηκωθούμε,
να κοιτάξουμε μπροστά και ψηλά!
Όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου